üniversite sınavı sonrası sınavdan istediği puanı alamayan zavallıya yapılan baskının ilk cümlesi.
net haliyle intihar sebebi.
intihar etmeyip mücadele edenlerin ise içlerinde hep kalacak bir yaranın keskin neşteri.
laf olsun diye söylenir bazen, bazen ne yaptığından habersizdir söyleyen. ama işkencelerin en büyüklerindendir bu cümle. çünkü zaten üniversite sınavı kendi başına koca bir işkence. böyle söylerek de işkencenin arkası yarın versiyonları gerçeğe uyarlanmış oluyor.
ki komşunun çocuğu iki gün sonra yanlış bir halt yese, onu da kıyaslar mıydı o baba o anne?
yahut kıyaslanan çocuk, komşunun ana babasıyla kıyaslıyor mu ailesinden birini bile?
