son zamanlarda polisin şamar oğlanı olmasıyla dogruluk kazanan önermedir.
hatay dörtyoldaki polisleri sübhaneke tespihi gibi dizen milletvekili oğlunun görüntülerinin basına sızmasıyla polisin zaten itibarının yerle bir oldugu artık aşikar. ancak son zamanlarda basına pek de yanısmayan bir çok tehlikeli olay vuku bulmakta. tehlikeli diyorum çünkü bir ülkenin kolluk kuvvetinin itibarsızlaştırılması kanunun uygulatılmasındaki en büyük engelleri ortaya cıkarır ve hukuk devletinde adaletin saglanmasını güçleştirir.
dün bahçelievlerde meydana gelen bir olayın görüntüsü;
http://analiztv.aktifhabe.../news_detail.php?id=29924
Bahçelievler Önleyici Hizmetler Şube Müdürlüğü ekipleri, şüpheli şahısları arama yapmak istiyorlar, şahısların verdiği cevap
'Bizi arayamazsınız, siz kimsiniz lan burası bizim mekânımız' oluyor. Bu durum 'Sen benim kim olduğumu biliyor musun'; Noktasından siz kimsiniz lan' noktasına getirilen durumdur.
bu şahısların yakınları tarafından darp edilip şiddet gören polisler rapor alıyor. Suçlular savcılığa sevk ediliyor ve çıkarıldıkları mahkemede 'serbest bırakılıyor'.
malatyadaki olayları protesto eden gruba izinsiz eylem düzenlenlediklerini beyan etmeye çalışan güvenlik şube müdürü yusuf ünsal tekme tokat dövülüyor. sonuç; saldırıyı gerçekleştiren kişiler tutuksuz yargılanmak üzere serbest.
modern hukuk devletlerinde kanunun uygulatıcısı rolünü kolluk kuvvetleri üstlenir ve devletın ortaya cıkıs felsefesine dayanan devletin, bireye karşı üstünlüğünü temsil ettiği için hukuki anlamda bireylerden farklı olarak bir ayrıcalığa sahıp olması gerekmektedir. ancak bu şekilde kanunun uygulanması için bır caydırıcılık unsuru olusturabılır.
fakat ülkemize baktıgımızda Toplumun güvenliğini sağlayan devletin polisi şiddete uğruyor ve serbest bırakılıyor.
Polis şiddete başvurdu diye ayaklanan medya nerede? ses yok elbette.
Olayların iç yüzü bilinmeden bir anlık görüntü ile memurunu sorgusuz sualsiz açığa alan devlet yetkileri nerede?
bu noktada getirelecek "hep polis mi yapacak birazda onlar dayak yesin,oh olsun" tarzı bır yaklasım acımasızlıktır. bir kaç dengesizin yaptıgını 350bine mal etmektir. konu burada polisin tutumu olmamakla beraber ülkede hukuk ve adaletin tecelli etmesinin önündeki engellerdir.
Polis de yapsa şiddete karşıyım. fatihteki dayakçı polisleri içimiz acıyarak izlemedik mi? peki Cezalandırma noktasında neden ayrımcılık yapılıyor?
şu nokta çok önemlidir; bir şüpheli şahsı devletın kolluk kuvvetine, temsılcısıne' Sen Kimsin lan, burası bizim mekanımız' lafını çekinmeden söyleyebiliyorsa hukukun uygulanmasının temel kurallarından olan caydırıcılıktan eser yok demektir. caydırıcılıgın olmaması da bilimum asayiş sorunlarına ve suc oranlarının artmasına da gebedir.
