yer yön, sağ sol, arka ön, ileri geri gibi dertleri olmayan insanlardır.
hayattaki en büyük korkularımdan birisi sokaktaki birinin aniden beni çevirip adres sormasıdır. o an aklıma saçma sapan her şey geliyor, masa, kitap, ıspanaklı börek, voleybol topu, ilkokul öğretmenim, sümüklü nuri, adnan oktar hoca ve maşallahcı kızlar, bülent ersoy, vuvuzela vb. bir çok şey. ama sağım neresi sol tarafım nereye kayboldu, nerdeyim ben ne yapıyormla ilgili hiç bir şey canlanmıyor kafamda. hani sordukları yer evim olsa orayı dahi adam gibi tarif edemem. nedir nedendir bilmiyorum, ancak onlardan biri de benim, evet.
