tenhasında kalıyordum rüzgarın
fırtınaya komşu, güneşe uzak
ay desen yüz çevirmiş benden
kaç bin sene evvel zerdüşt'ten
namımda yok, üstelik kimsesizim
lakap takmaya kalkmayın, bozarım
adım hüsnü, adım cemil sanmayın
dedim ya gözüm bir adsız kahramanım
atım da yok avradım da
çoluk çocuğa da karışamadım
karıştığım tek şey belaydı benim
en iyisinin, en büyüğünün, en kralının
yol bilmem, iz bilmem, dalarım
ne kervan geçer, ne ayak sesleri
padişahlar huylanır seyrimden
bir garip saltanattır ve ben hükümdarım
olmasın istemiyorum bir halkım
çekemem onları hep kafa ütülerler
olur olmaz yerde dertlenir deli başım
alamam karşıma kimseleri, korkarım
nah! korkarım ulan deyyuslar, burdayım.
