Performans kaygısı/ endişesi diye de geçer. Bir topluluğun veya kameraların önüne çıktığınızda pipiniz donar, nutkunuz tutulur, gakguk eder morarırsınız, eller ayaklar titrer, göt kıpraşır, ebe gübe demekten iki kelimeyi yan yana getiremezsiniz, seyirciler bir öküze, siz bir trene bakar durursunuz.
Sadece basit bir heyecandan olabileceği gibi tedavi gerektiren bir sosyal rahatsızlık, hatta fobi de olabilir.
Bizim gibi sözlüklerde atıp tutmakta meydanı boş bırakmayan yazarların, iş fiiliyata geldi mi dut yemiş bülbüle dönmelerinin sebebi genellikle budur amk.
