yaratılıştan olsa gerek, bir terslik var. doğarken ya beynimin bir kısmını içerde unuttum yada annem beni o kadar özümsedi ki bazı şeyleri benden evvel hissediyor.
-züleyha üşüdün sen. (sırtımdan ter akıyor anne ne üşümesi)
-züleyha acıktın sen. (neredeyse kusacağım ne açı ya)
-züleyha susadın sen yandı kızım içerlerin. (susuz filan değilim)
-züleyha kalk kızım tuvalete git, çişin var senin. (yoo, daha yeni gittim)
-züleyha nasıl uykun var kızım senin öyle, kalk yat. (halbuki cin gibiyim, fel fecir okuyorum)
anne, ya ben gerizekalıyım yada sen de var beni anormallik. bunları neye dayanarak söylüyorsun bazen anlamakta güçlük çekiyorum ben. mantık hatası hangimizde onu da merak ediyorum tabii.
