Evet. Can acıtır, uykusuzluğa yol açar, konsantrasyonu bozar, göz altları lila rengini alıp davul gibi olana kadar ağlamamıza nedendir. Ha birde kimse duymasın, görmesin diye yorganın altında ağladığımızda bizi ele veren kan çanağı gibi gözler var. Yinede ne olursa olsun eninde sonunda geçiyor. Geçmese bile derinlere gömülüyor çaresizce. Yapacak birşey yok maalesef. Sonuçta hayat devam ediyor. (bkz: Hem kim aşktan ölmüş ki?)
