yıllardır hissettiğim duygudur. herkes tarafından bu kadar sevilirken aslında onların hicbirinin seni mutlu etmediği gerçeği vardır. yeni insanlarla tanışırsın, aklın yaptığı güzelliklerde değil de, yapacaği hataları gözetmektedir. sonra ben neden böyleyim diye sorarsın kendi kendine, evinde bile yalnız yaşamaya o kadar alısmışsındır ki bu kalabalıklar sana inandırıcı gelmez. bir gun bende bunlar gibi gözümü kapatıp yaşayacağım dersin ama o gün sanki çok uzak gibidir.
