mehmet ali alabora'nın donuk ifadesini oyunculuğunun yetersizliğine bağlayan arkadaşlara söylüyorum: o aslında alabora'nın yeteneğinin kanıtıdır çünkü işkenceden çıkıp eve dönen kişi gerçekten öyle ruhsuz ve donuk olur. sibel kekilli tam anlamıyla berbattı, herhangibir kadın çok daha iyi oynayabilirdi. aldığı ödülü ona layık görenleri de kınıyorum. civan canova öyle iyi oynamış ki, sokakta görsem boğazlarım adamı, rolüne de çok oturmuş. altan erkekli de her zamanki gibi son derece başarılı.
konuya gelince, gerçek bir konudur, ilgisiz alakasız çok kişi içeri alınmış ve 20 gün yatmıştır o dönemde. ayrıca mustafa'nın arkadaşlarının da kahvede görüp hemen kaçmaları da gerçektir. doğru bir senaryo işlenmiş, ama vurucu olmamış pek. daha çok izleyiciyi geren, öfkelendiren, empati kurdurtan bir içeriği var. bence bu da çok önemli, "aman bana bir şey olmasın" diyerek düşünmekten ve eylemlikten kaçmanın da bir çözüm olmadığını fark ettiriyor böylece film.
verdiği mesaj açısından güzel bir film, ama izleyip de unutacaklarımızdan.
