kendi topraklarını bombalamak ne derece çözümdür, soru işaretidir. şimdi bir ülke düşünün ki en değersiz şey insan olsun. şehitler 1 dakikalık haber programlarında anılsın, cinayete teşebbüs cinayetten fazla ceza alsın, onlarca kör kamyon şoförüne sahip olalım, trafik kazasından çok o kazaya müdahalelerde insan kaybedelim; ardından da oturup ya biz nerde yanlış yaptık diye düşünmeden, etrafa saldıralım. arkadaşım farkında mısın bilmiyorum senin için insan hayatının zerre değeri yok? sen medyanın verdiği gazla sağa sola saldıran, şehit haberlerine belki 5 dakika üzülüp sonrasında yaşamına devam eden bir insansın. ulan bir amerikan askeri esir düştü diye tüm ülke seferber oldu, hakkında yüzlerce film çekildi. biz de komutan askerleri uzun süre nöbette tutup uyumasın diye eline el bombası verdi, adam yine de dayanamadı uyudu ve havaya uçtu, sen bu haberi gazeteden okudun ve tepki adına tek bir yere mail dahi atmadın. sen devletin malı deniz yemeyen keriz anlayışıyla büyüdün. senin çevrende herkes devletten kaç kuruş koparırsam diye baktı. senin yanındaki insan haksızlığa uğrarken, sen her zaman bana dokunmayan yılan bin yaşasın dedin.
bak arkadaşım! eğer sen vatanına, vatandaşına değer vermezsen, önemsemezsen, tek şehit için ortalığı yakıp yıkmazsan, her şeyden önce kendini düzeltmezsen ancak sözlükte, twitter'da, facebook'ta saçma sapan söylemlerde bulunursun. sen kendi toprağının önemini anlamazsan, nükleer atık haline getirmeyi göze alırsan, pire için yorgan yakmayı bile düşünürsen, sonradan kusura bakmak ayıp olur.
edit: başlık başa kalmış, evet işte görüldüğü üzere düşünceler bu kadar sığ ve bu kadar desteklenemez!
