ben, ah ben; elinde yayı, belinde matarası ve sadağı, dudağının kenarından damlarken kırmızı, şaşırıp da sadağından çıkardığı oku içmeye çalışan bencilliğin rengarenk gölgesi, ihtiyacın ezeli düşmanı, şehvetten ve hırstan doğma palazlanmış adaletsizliği yıkmak için varlığa bürünmüş, çalılıklardan fırlayıp koşarak toslamak suretiyle bu emeli gerçekleştirecek olan yaban domuzuyum! aman diyorum, çıkmayın sakın yoluma. aman.
