--itiraf.com'dan alıntıdır.--
Los Angeles'ta alışveriş merkezinden çıkıp arabaya doğru yürüyorum, biraz ileride yaşlı bir teyze, aldığı şeyleri arabasının bagajına koymaya çalışıyor ama ha düştü ha düşecek. Yanından 4-5 genç hiç aldırış etmeden geçiyor, sonra evli bir çift, kimsenin umrunda değil, yetişip yardım ediyorum, teyze şaşırıp 6-7 kere teşekkür ediyor. Benzer manzara Münih havaalanında bagajını almaya çalışırken sendeleyen, sonrasında zar zor yürüyen bir amcada yaşanıyor, yardım ediyorum. Münih'ten Esenboğa'ya geliyorum. Yaşlı bir teyze valizini bagaj bölümünden almış 10 metre ilerimde tekerlekli valiz taşıma arabasına koymaya çalışıyor ama başaramıyor, ona doğru yöneliyorum ama ben daha varmadan yakındaki genç yardım ediyor, bir başkası gencin yardım ettiğini görünce geri dönmüş bile, tabi ben de öyle. Anlıyorum ki insan hakları falan güzel şeyler ama "insan olmak" başka bir şey ve biz böyle oldukça önümüzde kimse duramaz, yeter ki bu özelliğimizi hiç kaybetmeyelim.
--itiraf.com'dan alıntıdır.--
