iyi bir tribünü, iyi seyircisi ve iyi sayılabilecek bir stadı olmasına rağmen başarısız olan takımım. başarısızlık şampiyon olamadı diye değil, ligdeki genel görünümünden dolayı.
takım 32 haftada 17 galibiyet/7 beraberlik/8 mağlubiyet! almış. toplamda 41 (kırk bir) gol atmış. maç başına düşen gol ortalamamız 1,28. sezon başında alınan delgado, ricardinho ve nobre' nin gol toplamı 16. yenilen gol 28. maç başına 0.87 gol yeniyor. yani kısaca takım her maç hemen hemen 1 gol yiyor ama gol atmakta zorlanıyor. lan a.q biz bu adamları gol atsınlar veya attırsınlar diye almadık mı? bir hoca * bu kadar mı sistemsiz oynatıyor bir takımı? gözü saha dışında bir yerlere mi bakıyor ?
beşiktaş artık kendi içinden birilerine görev vermeli ve yönetimini futbolun içinden insanlarla kurmalıdır, karakter yoksunu insanlarla bu nereye kadar gider bilemiyorum ama bu taraftar elbet akıl almayıda bilir. takımı diğer büyüklerin kayıp oyuncuları ile doldurmakla, 2 maçını izleyip milyon dolarlık oyuncular almakla, sürekli iskender kebap yemiş gibi ağzında kürdanla gezenlerle olmuyor gerçekten.
adam günlerdir onur mücadelesi diyor, meydan okuyor, sahaya çıkıyor, 3 tane atıyor gönderiyor, ulan maçın özetini izliyorum beşiktaş' ın çektiği şut yok. yok bir tane var, penaltı. oda kaçtı. yıllık kazancı bir doktordan veya bir mühendisten kat be kat fazla olan bir futbolcudan ne beklenir, çıkıp formasını terletmesi, oyuna katılması, para verip maç izleyenleri kanser etmemesi. el belde gezinecek ise, futbol oynanmayacak ise, saldım çayıra tipi top çevrilecek ise, benden yönetime açık teklif, ben o paraların dörtte birine sahada gezebilirim. hatta o kadar güzel gezerimki zevk alırsınız.
yönetim basiretsiz, teknik yönetim basiretsiz, futbolcular basiretsiz. kimse 'şampiyon olsaydı böyle denmezdi' demesin. bu futbolla * şampiyon olunacaksada hiç olunmasın. japonya' da deprem olunca kesilen sulardan dolayı utanç duyan belediye başkanı intihar etmişti. kimse bu kadar duyarlılık beklemiyor, ancak müsade sizin, alıp ceketi gitmek en hayırlısı.
ulan bu takım öyle bir seyirciye sahip ki, şampiyonluk beklemez, başarı beklemez, bazen diğer takımlarla makara yapar, bazen kendi dalgasına bakar. evinden kısar maça yatırır, okulu kırar maça gider, işine gitmez tribüne gider. istediği tek şey o formayı terden ıslanmış görmektir. anlaşılan çok büyük şeyler isteniyor. yazıklar olsun lan.
