mecnun sabah kahvaltısını yapmaktadır. iskender baba özel şoförlük görevinin ilk gününde giyinmiştir. aslanlı bir ceket vardır üzerinde mecnun bunu görür ve ağzındaki çayı püskürterek güler, devamında şu diyaloglar gerçekleşir ev sabah sabah baba azarı yer mecnun:
iskender: hadi ben çıkıyorum. mecnun: pffhuhaa iskender: akşama bi'şi lazım mı pakize? pakize: yok iskender yok lazım değil. iskender: Sen niye güldün? mecnun: Nasıl? iskender: güldün. niye güldün? mecnun: yok gülmedim valla gülmedim? iskender: güldün. mecnun: valla gülmedim. pakize: yok iskender bi'şi. çocuk gülmedi. çok, çok yakışmış iskendercim. zaten taksicilik başa dertti canım. bin türlü dertli bi' işti canım yani. en güzeli bu, özel şoförlük canım. iskender: ya güzel de pakize, ya ben sanki arabada biraz daha sanki taksideyken özgürdüm ya. (mecnun'a dönerek) neyse napıyorsun sen? mecnun: iyiyim baba sen n'apıyorsun? kahvaltı yapıyorum. iskender: Serserilik yapcak gibi bi halin var ! mecnun: Yooo çay içiyorum efendi gibi... iskender: çalışıyo musun ders? mecnun: evet. iskender: çalış. bitir o okulu. serserilik yapma. sevmem ben serserilik. istemem ben serserilik. çalış. pakize: tamam, hadi iskender.
