hz. mevlana'nın "uzaklık deyip dert ettiğin nedir ki sevgili, biz yaradanı görmeden sevmedik mi?" tümcesinin zihnime düşürdüğü izdir efendim. sayfalarca düşünce yazılabilir bu konuda, aşk iki aciz kulun arasında yaşanabilecek bir şey değildir zannımca. insanlar birbirlerinden hoşlanır, sever, sadakatli bir şekilde sever hemde. fakat aşk tam bir teslimiyet gerektirir ki o da ancak bir ve tek olan yaratıcıya hissedilir.
