en kötü evresi sadece konuşmaya ihtiyacınız olmasıdır. bi yerden sonra hayat öyle sarpa sararki kendini dinletme kaygısı olmadan sadece anlatmak istersiniz. sizi dinleyecek birisi yoksa kötüdür varsa ve dinleyecek sağduyuya sahip değilse daha da kötüdür. bi yerden sonra insan kendine anlatmalı bazı şeyleri ya da duvarlara fısıldamalı.
