garip bir nefretim var akademisyenlere karşı. hak etmiyor değiller.
1. inanılmaz bir şekilde makale yalanına inanmışlar. şöyle yazılacakmış, böyle yazılacakmış. bok da öyle yazılacak amk. ibn-i sina da mı sizin gibi yazdı puştlar. bunların derdi gücü, alanı zorlaştırmak, akademisyenliği askerliğe benzetmek. arkadaş ben barfiks çekemiyorum ama çok güzel şehit olurum ben biliyor musun? sonra bir sürü garip garip sınavlar. yok üds, yok ales, yok bilmem ne. la bi bırakın adamın yakasını. bırakın da istediği bilimle uğraşsın.
2. pezevotski sanki atlas okyanusu yürüyerek geçti ya, artık zulmeder talebeye. vaaay eskiden şöyleydi böyleydi. bi bok değildin eskiden hoca, çantacıydın işte. neyi kimden saklıyorsun.
3. bir de bunların çalıştay, konferans yapan tipleri var. şerefsizim psikopat olsam, seri katilliğe başlasam kurban olarak bunları seçerim. yakalarında kimlik kartı zımbırtıları taşıyanlara da, öyle ortamlara da, normal zamanda gidemeyeceği bir yere gidince çalıştaydan çıkmamış olsa bile havaalanında fotoğraf çektirip hatıra diyen saklayanlara da ifrit oluyorum. hepsi gereksiz bunların. toplaşıp toplaşıp hipnotize olmuş gibi geyik muhabbeti yapıyorlar.
daha çok tipler var da sinirim çıktı. sonra yine tanımlarız puştları.
