hep dışlanıldı insanlar, ülküleri adına her şeylerinden vazgeçmek zorunda kaldılar. ülküleri adına işkence gördüler, infaz edildiler.. sorun şu ki, türkiyede anarşizm mcdonals'ı taşlamakla bitmiyor. farklı dinden, mezhepten, siyasi görüşten, ırktan insanları dışlamakla anarşizme karşı bir anarşi çıkarılıyor. uçtakilerin farkında olup, piyonların farkında olmadığı bir gerçeklikte. peki nedir türkiyede komünizm? hayal midir, rüya mıdır, olmaycak bir şeyin arkasında koşmak mıdır? bizim yüzyıllardır aydın dediğimiz insanların büyük çoğunluğu solcu,sosyalist,komünist. bu devrim bu kadar uzak olsa, bu insanlar canlarını öne sürecek kadar ileri görüşsüz olabilirler miydi? ya da komünizm gelip geçici bir heves olsa ve büyük yüzdelik 18-25 yaş arası olsa en büyük komünistler neden saçı sakalına karışmış orta yaşlardaki insanlar? velhasıl, yargılanmadan yargılamayın. görmeden bakmış gibi davranmayın. bilmeden fikir yürütmeyin. kimse komünist olmak ya da desteklemek zorunda değil, saygı erdemdir..
