aşk için belirli yaş sınırının altındayken bu işlerin boş işler olduğunu anlamak doğru bir harekettir. gerçekleştirilmesi gereken hedefler var ise aşkın boş olduğuna inanmak iyidir fakat bu karar alındığında herşey için geç kalınmışsa (idealler, hedefler için çok geç ise) bir boşluğa düşersiniz. yolunuzu şaşırır çaresiz hissedersiniz ve salarsınız kendinizi bir bilinmezliğe...
bu pişmanlıkların yaşanmaması için siz siz olun aşkı hayatınızın merkezi haline getirmeyin. sorumluluklarınızı belirleyin ve öncelikleriniz olduğunu bilin bunlara göre hareket edin. aşık olmak sorumluluklarını bilen ve önceliklerini belirleyen bir insan için ayak bağı olmaz elbette.
bu nasihatleri çoğu anne baba evlatlarına söyler. kimisi bunları beynine kazır (%20'si) kimisi ise kulak asmaz bir kulağından girer öbür kulağından çıkar. herkes gençlik çağlarının en başlarında yaşamıştır bunları genelde. annenin babanın hiçbir hükmü geçmez dinlese bile ama tecrübeleri ciddiye alıp faydalanmamız gerekir bu bizim lehimize olur.
