2 yüzücü ablası olarak bu konuda olimpiyata gidip madalya alamayanlara laf söyleyenlere inanılmaz sinirleniyorum.
1. şu olimpiyatlar gelene kadar kaç kişi yüzme diye bir spor dalının olduğunu hatırlıyor? yüzmek, en fazla tatilde denizde yüzmektir işte, oysa başarılı yüzücülerin çıkması için ilk öncelik yeterli olimpik havuzlardır ki ülkemizin bu konuda eksik kaldığı ortadadır. ancak ne zaman insanlar bu spor dalını önemsemeye başlar? bir kişi kıçını yırtıp, imkansızlıklara rağmen başarılı olabilirse, o zaman. 10 sene öncesine kadar türkiye'de futbol dışında önemsenen spor dalı var mıydı? yoktu. önce dev adamlarla basketbol, sonra sultanlarla voleybol önemsenmeye başladı. o yüzden derya büyükuncu ve diğer yüzücülere gösterilen tepki çok üzücü.
2. ciddiyet eksik. yüzmede disiplin, program, zaman çok önemlidir. maalesef kulüplerimizde de, yüzen gençlerimizde de bu konuda büyük eksik var. çünkü özellikle aileler tarafından yüzme bir hobi olarak görülür, çocuğunun profesyonel olarak bu spor dalıyla uğraşmasını isteyen - çocuk ne kadar başarılı olursa olsun - aile çok azdır. tatil için ön rezervasyon yaptırmıştır, yarışlara 2 hafta kala yine de gider tatilini yapar, antrenman aksar; uzaktan akrabanın düğünü vardır, süslenmek için götürmez çocuğu, antrenman aksar; her türlü aksar. aksamamalı.
3. sınavlar. çocuğun son senesiyse sınavdan önce, yüzmeye ara verir. en iyi ihtimalle 6 gün antrenman yapacakken bu 3 güne düşer. sbs, lgs, her neyse artık, bu konuda çok büyük engel teşkil ediyor. eğitim sistemi zaten başarılı sporcu çıkarmaya izin vermiyor.
bir de üstelik ülkemizde hepimiz adeta bir hıncal uluç'uz, her konuda her boku biliyoruz, bu da genel olarak tüm sporcular için inanılmaz moral bozucu bir durum. ya bi durun, susun, destekleyin allah aşkına.
