kendisini ne zaman okumaya calisip da hakkini veremedigimi dusunsem selimcigim isik'in tutunamayanlar'daki su satirlarini dusunmeden edemedigim muhtesem insan;
"insan beyninin böyle farklı güçte olması, birinin yazdığını, ötekinin okuyacak kadar bile bir zekâya sahip olmaması çok üzücü. Kelimeleri herkes biliyor. bilmedikleri de bildiklerinin yardımıyla öğretilebilir onlara. yalnız, bu masum kelimeler bir araya gelince, içinden çıkılmaz ağlar örüyorlar."
