benim de başıma gelmiş bir hadisedir. yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi, durup dururken aramaz oldu, her gün görüşmemeye başladık ama ortada bir sebep yok falan. neyse bi gün öğrendim ki sevgilisi benden pek hoşnut değilmiş galiba... ha şimdi ne oldu? fakültede sürekli karşılaşıyoruz, ortak arkadaşımız çok fazla olduğundan da illa ki aynı ortamda bulunduğumuz da oluyor, ama birbirimizin yüzüne bakmıyoruz bir seneyi geçkin süredir. nasıl bu hale gelebilir ki bi insan anlamıyorum, en yakın arkadaş kavramı nasıl bu boyuta geçebilir? aramızda ne bir tartışma ne en ufak kırıcı bir söz... ama karşılaştığımız zaman tavırlar o biçim, kanlı bıçaklı gibi. ne bileyim araya mesafe koymayı falan anlarım da birden ve bu kadar sert bir sonu anlayamıyorum. bir erkek arkadaş yüzünden, bunlar kızdığım şeyler sözlük.
