ağıma düşürdüğüm sözlüğün yeni nesil yazarlarından bu.
önce bir dost gibi yaklaşarak onu affettiğimi ve nick'inden dolayı kendisine ısındığımı bildirdim. ardından onu kanlıca'da çay içip, pierloti'de yoğurt yemeye götürerek algı duvarlarını bir bir yıktım. o alışılmış buluşmaların ayna etkisi ile beyninde ki kıvrımların en derinine işledim.
ve bana muhtaç kaldığı anda onun yanında oldum. duvarlara pentagram çizerek geçirdik vaktimizi.
ve o büyük gece. onu sessiz sakin bir yere götürdüm. sıcak bıyıklarımı ensesinin dibinde hissederken gözlerini kapattım. süprizime hazırlanmanı istiyorum bahanesi her zaman çakmak cebimde saklıdır. onu yine kandırmıştım. karanlık üzerimize bir örtü gibi çöktüğünde ellerimi gözlerinden çektim. ancak o açmasına rağmen küçük gözlerini beni göremiyordu. bıyıklarım sürtünürken ensesine korku dolu nefesinin hızı ile inip kalkıyordu göğsü.
nereden geldiğimi anlamadan, bana güveninin tavan noktasında iken atıldım üstüne. parçalarken ufak bedenini iniltileri ile karanlık yırtıldı. gözlerinde ölümün soğuk etkisi ile bıraktım onu. ve yeni kurbanlarıma doğru patilerimi salladım.
