ilkokulumu özlüyorum ve ölene dek özlemeye devam edeceğim. izmir'in en eski okullarından birinde, kocaman bir aileydik biz. flütlerle kılıç savaşı yapardık. "kestirme merdiven" adını verdiğimiz yerden sınıflara çıkardık. yağmur yağınca soyunma odalarını su bastığı için tuvaletlerde giyinirdik. birbirimizi korur kollar, bahar ayları gelince okul çıkışındaki satıcılardan "bi liralık erik" alırdık. ha bir de ipek böcekleri.
sonra ne oldu? büyüdük. geriye de özlem kaldı.