nejat işler, şevval sam ve en önemlisi kazım koyuncu'yla tanışmama vesile olmuş dizidir. ben bu diziyi izlemeye başladığımda bacak kadardım. o zaman hem gülümseten hem düşündüren bir dizi olmasından mütevellit çocuk halimle etkilenmişim işte. etkileniş o etkileniş. aradan nerdeyse on yıl geçmesine rağmen diziyi yaklaşık on kere ve tüm bölümleriyle izledim. hani insanların çok sevdiği filmler olur ya tekrar tekrar izledikleri öyle bir takıntı yarattı bende. belki basit bir hikayesi olabilir lakin her izlediğimde farklı şeyler öğretti, değişik duygular hissettirdi bana.
bütün karakterlerinin iyi olmasıydı belki de beni etkileyen. onlar hep iyi insanlardı yaşadıkları şeyler hep hayat vasıtasıyla önlerine çıkmıştı. tabi ki böyle kişilikler sadece masallarda ve dizilerde olurdu. yaşadıkları duygular çok samimiydi. günlük hayatta içimize düşen fakat fark etmeden sıradanlaştırdığımız bütün duyguları hatırlamama vesile oldu. aldığımız her nefeste, geçen her dakikada yaşadığımız; artık bize rutin gelen şeylerin aslında bizde nasıl derin izler bırakabileceğini gösterdi bana. sadece aşk değildi benim o dizide gördüğüm. tabi aşkı da çok iyi anlatmıştı, aşkı kişiselleştirmişti mesela. aşık olunanın bir önemi yoktu maşuk için. başkasıyla evlenmiş, hayata gözlerini kapatmış, ya da sürekli zarar vermiş, üzmüş olabilirdi. ama önemli olan maşukun onu bir ömür beklemesiydi.
dizideki karakterler bencil değildi. vicdan muhasebesi yapan insanlardı. kendileriyle birlikte herkesi düşünürlerdi. günümüz insanın temel eksikliğinin bu olması da önemli bir sorun tabi.
bu diziyi her izlediğimde ne kadar boş bir hayatım olduğunu, hayatımda merkezine koyduğum şeylerin sıralamasında yanlışlık yaptığımı fark ederim hep. kendimi sorgulatır bana.
dizinin senaristi rüya işçileri diye bir gurup. ilker aslan, meriç demiray, cem görgeç, barış erdoğan, cenk boğatur. benim için gerçekten rüya işçileri onlar. bir rüyayı ilmek ilmek işlemişler.
kazım koyuncu hakkında ne desem kelimeler kifayetsiz kalır zaten.
sonuç olarak bu dizi bende karadeniz aşkı doğurmuştur. rüyalarımı karadenizle işliyorum artık.
