türk sinemasının halet i ruhiyesini görmek için izlenilmesi gereken bir yapım. senaristlerin değişik ve denenmemişi yapma arzusu ilerisi için sevindirici.
film ise çok daha güzel yapılabilirdi.
--spoiler--
filmin ortasından itibaren acaba haluk bilginer şizofren mi diye düşünüyorsunuz. hatta film ilerleyince "kesin şizofren canım, hatta filmin sonunda bir hastane odasında olur bu." dersiniz. bazı sahnelerin tekrar tekrar çekimi filme hiçbir mana katmamış, en azından bağlayamamışlar.
sonu gerçekten bir garip, nasıl bitti lan, diye düşünüyorsunuz. ahan da buraya yazıyorum; bu filmin ikincisi çekilecek ve haluk bilginer şizofren çıkacak.
--spoiler--
