o sesi duydukça hissettiklerimi yazmak daha doğru olacak sanırım.
hayatım sahiden bir film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden. aklımda hayal kırıklıklarım var sadece. derinden.
Başköşede oturan her şeyden habersiz hayatını yaşarken, bir ses duyuyorum, içimi titreten.
sanki çok yüksek bir yerden atlayıp yere çakılır gibi, sanki sizi öldürecek zehrin şişesinde kalanı yudumlar gibi, sanki bir demir parçasını saplamışlar göğsüme aşağı doğru da yırtıyorlar gibi.
Böyle etkileyici, böyle derinden bir ses. Bir perdenin ardından gelir gibi. bir insan gırtlağından çıkması imkansız gibi bir ses.
yüzünü hiç görmek istememiştim bu adamın. yanlışlıkla gördüm bugün bir resmini de.
