her üzgün, bunalımda ergenimsi insanın kendisini dahi zannetmesine vesile olan bir zırvalıktır.
zeki insan bir kere stoacılığın ve tek tanrılı dinlerin(başta hristiyanlık olmak üzere) yücelttiği bu çile kutsaldır anlayışının saçmalığını fark edecek i.q ya sahip olmalıdır.
dünya veya hayatınız berbat olabilir ama geçmiş üzerine ve elinizde olmayan diğer şeyler üzerine düşünerek kendinize çile çektirmek bu olayları değiştirmeyeceği için ancak 'şimdi'nize ve 'gelecek'inize de engel olmakla yetinirsiniz.
neden einstein'in dil çıkararak gülümseyen fotoğrafını hepimiz biliyoruz ama hiç ağlarken çekilmiş bir fotoğrafıyla ünlenen dahi yok?
filmlerde bile çatlak dahi tiplemesi neden hep mutludur hiç düşündünüz mü?
üstün bir zekaya , yeteneğe sahip olan herhangi bir insan hüznün ve sıkıntıları paylaşarak çoğaltmanın bir suç olduğunu bilir.
filozoflar, ermişler ve zekiler iç dünyalarında bir denge kurabilmiş, kendilerini ve hayatı keşfetmiş kararlı kişiliklerdir ve zeka sorunları çözebilme becerisini getirdiğinden zeki insan sanılanın aksine herkesten daha mutludur iç aleminde.
üretebilmek ve katkı yapabilmek için önce kendi içindeki psikolojik çatışmaları çözebilmelidir insan, psikolojik anlamda aynaya bakıp kendisiyle yüzleştiğinde gülümseyemeyen ve gözlerini yere indiren insanın anlamlı ve yararlı bir eser, bir fikir ortaya koyması imkansızdır.
yetenek ve zeka ve bunların getirdiği mutluluk yaşayan her insanda vardı sadece kimilerimiz bunu keşfedebilme kabiliyetine de sahipken, kimilerimiz diğerlerine alkış tutmakla yetindi.
