kelimelerden alacaklı bir sağır gibi
içimi döktüm bugün yokluğunla konuştum
tutsak gibi enkaz gibi kendim gibi
içimden çıktım bugün içimle konuştum
yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi
gördüm kendimi gördüm
kırıldı ayna
paramparça
ne varsa kadınım
yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adım
ne olur gel, gel, gel, gel,
ben sensiz istanbula düşmanım!
kestiğim ümitlerden yelkenler yaptım ama
yokluğunda ne gidebildim ne de kaldım
gerçek miydi tutumaya çalıştıklarım
hediye süsü verilmiş ayrılıklarım
kaybetmenin tiryakisi bir çocuk gibi
sustum kendime kızdım
kırıldı ayna
paramparça
ne vara kadınım
yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adım
ne olur gel, gel, gel, gel
ben sensiz istanbula düşmanım!
