türün devamını sağlamaya çalışan insan topluluklarının aşırı tüketimi engellemek için uydurduğu ahlak hikayelerinden biridir oruç. sadece islam'da veya araplarda olan bir ayin değil... sümerler'de bile var. "sürü doysun diye insanların aç kalması" olarak özetlenebilecek bir hikayeleri de vardı lakin şu an hatırlayamıyorum adını ve detaylarını.
cengizhanın "büyük yasası"nda da bu tip şeylere rastlıyoruz mesela. "çok su içmeyin, iyi değil", "suyu kirleten asılır", "kıyafetiniz iyice kirlenip eprimeden onu yıkamayın" diye emirler var... neden var? kıtlıktan elbette. eksik olanı kutsayıp bu eksik olan üstünden ahlak kuralı yaratma eğilimi her toplumda var. ve toplumlar gelenekselleştirdikleri şeyler üstüne düşünmekten vazgeçer -bence. bu sebeple yiyecek aşımız, içecek suyumuz da olsa yemeyip içmemeyi iyi bir şey sanmaya devam ediyoruz.
