evde kendine güvenin zirvesinde kostüm provalarına başlanırken annenin şöyle bir el atmasıyla faciaya dönüşen olay. anne önce çocuğu önüne koyar. giydirdiği külotlu çorabın bel lastiğinden sımsıkı tutmak suretiyle, çorap iyice yerleşsin emeliyle, çocuğu haydaaa sallar bir havada. eksik kalmaz yünlü atlet de sokulur tabi çorabın içine. sıra boğazlı kazağa gelmiştir. en işkence taraf da budur herhalde. kazağın boğazı öyle sıkıdır ki, giyerken insan burnunun yerini bir ova alacak sanır. en nihayetinde kazak kafadan geçtikten, tüm saçlar iğrenç rahatsız edici şekilde surata yapıştıktan sonra sahneye muhtemelen anneannenin el emeği göz nuru, batan yünden örülmüş, insanı double burger görünümüne sokan kazak çıkar tüm azametiyle. battaniyeden bozma bu kazak da kalın kadife pantolonun içindeki yerini itişe kakışa alır. annenin arkadan dürtmeleriyle ayna karşısına geçilir. hart hart taranır saçlar, gözler çekik olana kadar çekiştirilir ve kocaman kurdeleli tokalarla bağlanır. üstüne manto, kapşon kafaya, atkı sarmalanır, eldivenler takılır -ki bu da fecidir. hep iki parmak bir boşluğa girer, anne sinirden kızarıp, hafiften volume yükselterek "iyice ayır parmaklarını" diye ünlemeye başlamıştır- birkaç dakika öncesine kadar çocuk görünümünde olan canlı, o anda bir göbekli lahana, bir eklemsiz bacaklı gibi ilerlemeye başlar gözleri ufukta...
