kış günleriydi. her ilkokullu gibi teneffüslerde bahçenin belli bölgelerindeki karlı-buzlu alanlarda kayma yarışı yapıyorduk. oturarak falan değil, ayakta koşa koşa gelip ayakları yere sabitleyip kayıyorduk falan. normalde bi bok olacağı yok, işi noktada bırakırsanız.
bikaç arkadaş bu heyecanını sınıfada taşıdı. arka sıralardan koşmaya başlayıp ön sıradan itibaren tahtaya doğru kayıyorlar. bi tanesi, epey hızlı yardırdı, ön sırada kaymaya başlamasıyla ağız burun karışık tahtaya dalması bir oldu. ön dişlerinden birinin yarısını tahtada bıraktı. geçenlerde gördüm ön dişinin halen yarısı yok amk.
