aşk kavramını biraz uzunca düşündükten sonra aslında güvenden ibaret olmasıdır. öyle ki aşk aslında sevginin bir üst kademesidir, bir kişiye aşık olursunuz ve yıllarca ayrılsanız bile o kişi aklınızdan çıkmaz, belki daha güzelleriyle/ yakışıklılarıyla karşılaşırsınız ama hiç kimse o'nun yerini dolduramaz, güzellik konuysa eğer o' ndan daha güzeli gelmiştir karşınıza, bir kişinin sevmesiyse olay ondan daha çok belkide seven birisi gelmiştir karşınıza, ama o'ndan başkasına bir türlü güvenemediğinizi anlarsınız.
erken edit: eksileyenler olacaktır ama bakış açısıdır, ben böyle durumla karşılaştım belki de sen karşılaşmadın?