insanlarla birarada bulunduğum ortamlarda sıkça başıma gelen durumdur. bana birşey katmayacağını düşündüğümden, dinlemek istemediğimden otomatik olarak kapatıyorum kendimi. ruhum bedenimden ayrıldığında o süre içinde nerede olduğu hakkında bir bilgiye sahip değilim çünkü uzun zamandır hayal kurmuyorum. bir zamanlar yonca evcimik'in oynadığı çılgın bediş adlı dizi vardı bediş hep hayal alemine dalıp giderdi oktay'ı görürdü hep hayallerinde sonra biri dürterek uyandırırdı bediş'i...
herkese renkli günler
