iki genç kızı birlikte kaçırıp işkence etmiş ve sırayla tecavüz edip ardından öldürmüştü. Kafasındaki öldürme saatinin süresi dolduğunda hiç zaman yitirmeden yeni bir kurban arayıp buluyor ve benzer yöntemlerle sapık güdülerini tatmin ediyordu. Cesetleri her defasında farklı yerlere bırakıyordu. Issız bölgelerdeki bataklıklar çoğunlukla sorunlu bir yaşamın içinden gelen, evinden kaçmış, kimsenin arayıp sormadığı bu zavallı kızlar için kalıcı mezarlar haline geliyordu.
Gaskins bu seri cinayetler furyasının ilk erkek kurbanlarını da kazara seçmişti aslında. 1974 yazında karayolunda önündeki külüstür arabada yolculuk eden iki uzun saçlıyı kız olarak düşünmüş, hafifçe arkadan çarparak durdurmuş ama arabadan indiklerinde erkek olduklarını fark ettiğinde de planından vazgeçmemişti. iki zayıf gençle başaçıkabilmek için yeterince güçlüydü, deneyimli cani. iki genci etkisiz hale getirip bir koruluğa götürmüş, burada ikisine de tecavüz etmiş, boğazlarını keserek öldürmüş ve cinsel organlarını kesmişti. Yine katilin kendi iddiasına göre kestiği organları ateşte kızartıp yemişti!
Donald Gaskins 1969-1975 yılları arasında öldürdüğü insanların sayısını ancak tahminen seksen belki de doksan olarak verebilmektedir. Bu kurbanların büyük çoğunluğunun cesetleri asla bulunamadığından polis dosyalarından takip etmek imkansızdır. Hiçbirinin ne adını ne yüzünü ne de nereden gelip nereye gittiğini anımsayamadığı, aslında hiç de merak etmediği için gerçek bir liste yapmak asla mümkün olmamıştır. O döneme dair anımsayabildiği tek isim kendisinde iz bırakan tek kurbana aitti: 1971 yazında Myrtle sahilinde bulup kaçırdığı Anne Colberson. Sapık cani 16 yaşındaki kızdan öylesine hoşlanmıştı ki tam dört gün boyunca kurbanına tecavüz edip işkence yaptı. Sonunda kafasına bir çekiçle vurup bayılttı, ardından boğazını kesip bir bataklığın içine attığı zavallı kızın kaybolmasını izledi.
Gaskinsin korkunç sayılara ulaşan bu seri sahil cinayetlerini işlemesinin tek nedeni sapkın zevklerini tatmin etmekti. Kurbanı ne kadar acı çekerse kendisi de o kadar eğleniyordu. Bu zavallıların yaşamlarının Gaskins için hiçbir önemi ve değeri yoktu
