evet utanıyorum. çünkü ihmal sonucu rögarda hayatını kaybeden minik yavrunun ailesinden sonra, emniyet önlemi alınmayan yürüyen merdivenlerden düşerek yaşamını yitiren minik yavrunun da ailesi nedendir bilinmez şikayetini geri aldı. insan hayatının öneminden dem vurmak kimsenin haddi değil, ancak sorulmadan da geçilemiyor, '' insan evladını hiç satar mı?, hele evladının cesedini hiç satar mı? ''. ulan değil kıçıkırık bir ev sarayları bağışlasalar kaç yazar, git mahkemene, ara çatır çutur hakkını, rahat yatsın meleğin mezarında. evet utanıyorum, çünkü asla oyunu kuralına göre oynayamayacağım, asla benim için önemli olanları paraya satmayı öğrenemeyeceğim.
