ilkokuldan da arkadaşım olan emre ile aynı sırada oturuyor, hatta ev ve okula da birlikte gidiyorduk. efendim bir gün emre ile saçma sapan bi nedenden ötürü laf dalaşına başladık. sonrasında klasik el kol hareketleri başladı ve bu hareketleri gögüse dayanıp hafiften itme eylemi takip etti.
arkadaşlar bizi ayırırken, uzun yıllar bizi yaracak olan diyalog başlar:
ted: akıllı ol lan, akıllı!
emo: sus lan.
ted: ne yapcan lan, ne yapcan. susmuyorum gavat.
emo: oglum bak yalnız yakalamayım, sikerim seni.
ted: tavuk mu sikiyon lan?
emo: görcen oglum sen!
olay hocanın gelmesiyle kapanır. işin komik yanı, aksam eve emo ile ted birlikte dönerler.
