ama, mahallede bilye tekerlekten yapılmış ahşap arabayla arnavut kaldırımlı taşla döşenmiş yolda akşama kadar gıcır gıcır ses çıkarıp duran mahallenin beyin özürlü salak bi çocuğunu iyi benzetmiştim. yumruğu çakmıştım suratına.
sonra beni tenhada kıstırdı ben farkında olmadan. yere düştüm tam dayak yiyordum ki çocuğun abisi geldi ve beni dayak yemekten kurtardı.*
