yıllardır aynı argümanlarla savunulan milliyetçilik türü. savunucuları tarafından en çok söylenen şey ırkçı bir milliyetçilik olmadığı düşüncesidir. tarihi gerçeklerden yoksun bir görüştür bana kalırsa.
gelelim atatürk milliyetçiliğini farklarına. türk-islam sentezinin turancı ve ümmetçi yapısına göre pozitivist ve minimalist bir milliyetçiliktir. peki bu onu ilerici yapar mı? hiç sanmam.
aynı savucunlar bu milliyetçiliğin kürtleri dışlamadığını da söyler. kemalist kadroların kürt düşmanlığını, asimilasyoncu düşüncelerini bilmezler. takrir-i sükun yasalarıyla, kürt raporlarıyla kürtçenin nasıl yasaklandığını sormayın, bilmezler.
cumhuriyet döneminde adalet bakanlığı yapmış olan mahmut esat bozkurt'un şovenizm hayranlığını bilmezler. -ki kendisi uzun yıllar adalet bakanlığı yapmıştır, kemalizmin teorisyenlerindendir.
kemalizmin kalesi cumhuriyet gazetesinin 40'lı yıllardaki nazi hayranlığını da bunlara eklemek gerek.
son söz : milliyetçiliğin her türlüsü kötüdür, uzak durunuz.
