kenan için, performans için, şov için değil ama şarkı için şunu söylemeden edemeyeceğim.
hayatımın ilk elle tutulur şarkısını yaptığımda bir büyüğüm 'Tebrik ederim, seviyesiz pop şarkılarının seviyesini yakalamışsın' demişti. Şimdi bu şarkıyı dinledikçe 'keşke o çizgimi hiç bozmasaydım, belki de kenan'ın yerinde ben olurdum' diye geçiriyorum içimden. üstelik bu seviyesizlik aslında onun akıllarımızda yer edinmesini, dilimize dolanmasını sağlayan...
