dolabın en ücra köşesinde toz içinde kalmış halde arada gözüme çarpıp gülümseten makine. bir keyfi vardı hani, anında mekanik bir sesle fotoğrafı çıkarıvermesinin. o zamanlar ne kadar iğrenç çekiyo bu desemde çektiğim o fotoğraflara şimdi bakınca sanki sanatsal bir vurgusu varmış gibi geliyo. kendimi bir b.k zannetmeme neden oluyo. dağ bayır çek kafana göre, o bir mana yüklüyor sanki. ama ne yazık ki filmini bulamıyorum. bulsam alıp çıkacağım dışarı bugün. 100 tl den aşağı vermiyo gittigidiyorda neyin.
