bir gece uyurken kulaklarım çınlamaya başladı yavaş yavaş. bir kış günü idi, uyanmaya başladım sonra. kalkamıyordum ama, üzerime toprak atıyorlardı sanki. bu arada kulaklarım daha çok çınlamaya başladı, daha çok ve daha çok. daha önce hiç bu kadar çınlamamıştı. delirecek gibi oluyordum. bir yandan toprak atıyorlar, bir yandan da kulaklarımı deliyorlardı sanki. gözlerimi açtım bir karanlık bir karanlık. sonunda son çınlamayla bir besmele çektim, hemen kalkıp annemin yanına koştum. daha da uyku tutmadı zaten ama, hiç bu kadar korkmamıştım.
