"güç; babana bile güvenmemektir." kurtlar vadisi pusu'nun çok eski bölümlerinden duyduğum, fuat tataroğlu karakterine ait bi söz. güvendiğim herkesin fos çıktığını anladığım şu sıralarda, derin derin işlendi beynime. hani insan mutluysa dinlediği şarkının melodisine, mutsuzsa sözlerine odaklanırmış ya, o hesap benimkide. günde yüzlerce cümle duyuyorum ama bitanesi gelip beynime çakılıyo. yinede herşeye rağmen çok doğru bi tespit. sırf birilerine güvendiğin için rahatsan, güçsüzsün demektir. bu kadar basit.
