aile bireyleri için canla başla hazırlanan sahur, o sırada komşulardan gelen çay kaşığı sesleri, o saatte solunan çay kokusu, normalde o sırada balkona çıkıldığında ıssız olan mahallenin sahur nuruyla şenlenmesi, iftar telaşı, görev değil bir zevk olan yemek yapma isteğidir.
tabii ki bunlar işin biraz daha sığ görünen kısmıdır. asıl güzel yanı; gıybete, iftiraya, dedikoduya bulaştırılmak istenmeyen bir dildir. bunlar düşünülse bile kendini alıkoyma iradesini gösterebilmiş olmanın huzurudur; ilk yudum su, ilk lokma hurma tadıldığında dilden veya içten edilen şükürdür. ruhun arındığı hissediliyorsa işte o duyguya paha biçilemez.
