bugünde hayatım canıma okudu. gözlerim olup olmadık yerlerde doldu taştı. kendime küfür ettim. o kadar yolu ve iki günlük tatilimden bir günümü iş görüşmesine gitmek için harcadım. benimle görüşecek kişi bile şaşkınlığını gizleyemedi şehirlerarası isteğime bravo değip durmaktan kendini alamadı. işi alacağımı zaten herkes biliyordu. işi aldım ama sevinmedim. başkalarından tebrik mesajları gecikmedi ama annem arayıp tebrik etmedi. babam zaten dünden başlamıştı söylenmeye o işin daha oluru yakını yok mu diye. tüm bunların üzerine eski sevgilimi düşünüp sinirlendim gene. bi küfürde ona savurdum. kullandığım deniz taşıtı uçuşa geçti thy bile rakibi olamazdı. midem o kadar bulandı ve gözüm o kadar karardı ki, bozuk para için bozdurduğum 100 liradan, eksik para veren esnaf kazığı yedim. yorgunluğum o kadar gözümden okunuyormuş demek, abi de suistimal etmekte gecikmedi. haliyle eve geldim ve hayatımın o kadar boktan o kadar rutin işi arasında sevincimi yorgunluğumu hüznümü ve ruh halimi paylaşacak, paylaşsam bile anlayacak kimsem olmadığı için sözlüğe girdim. sende bişi anlamayacaksın ama olsun.
şimdi uyuyorum. eğer yarın uyanamazsam benim için çok daha huzur verici olur. sakın arkamdan üzülme, git iki denize havuza gir tatil yap benim yerime. merhum hasret gitmişti canına deysin diye..
