bu yazıyı sen okumayacaksın hiç bir zaman, okuyanlar da benim kim olduğumu bilmeyecek, hatta ben bile tekrar acaba ne yazmışım diye bakmayacağım bu yazıya. buna rağmen yazıyorum çünkü insan içini dökmeli bazen, sanki karşısında o varmış gibi konuşabilmeli, yazabilmeli rahatlamak için. her neyse... bana aşık olmanı isterdim. çılgınca aşık olmanı. hayır bana sevgini gösterdiğinde ağzına sıçmazdım senin. evet yapmadığım şey değil bu ama sen başkaydın. şu an bile yemekten sudan çok istediğim şey bana gelip beni sevdiğini söylemen. ben söyleyemem çünkü. yapamam bunu, korkağın tekiyim ben. sadece seni düşünüp şarkılar dinlerim beni daha da korkak yapacak. daha da çok gecikme nolur. benim korkaklığımı senin cesaretin kapatsın. çok şey istiyorum belki ama eğer yaparsan bunu, gelip haykırırsan sevdiğini ancak o zaman seni nasıl deliler gibi sevdiğimi söyleyecek cesareti bulurum...
