Sevgili Günlük,
Bazı insanlar sabah olmadan uyanırlar. Güneş bile doğmazdan önce. Mecburiyetten uyanan, neden uyandığını bilmeyen, uyandığı için asabi olan ve aslında hiç uyumamış insanlar olarak çeşitlendirebiliriz. Bazıları ayakkabı giyerler. Renginin ne olduğu önemsiz, biraz adımda topukları acıtan ayakkabılar. Topukları acıtmayanlar, rengi kati derecede mühim parlak arabalara binenler için üretilir çünkü. Hava vardır ve değişkendir. Kimine göre can alıcı sıcakken, kimi bunu eğlenceli bir tatile dönüştürecek kadar... nedir, bilemiyoruz. Su vardır; termosta içilmek için mutsuz bekleyen ve bir havuzda coşkuyla devir-daim yapan olarak ikiye ayrılır. Kış vardır, yağmurda ıslananlar vardır, biriken sulardan hızla geçen ve kaldırımda yürüyeni çamura boyayan otomobiller vardır. Gidilmek için evler vardır en çok. Huzuru ve huzursuzluğu yalıtan duvarlarında yaşanan evler. O evlerde bulgur pilavı yenir. Bazen tereyağı konulur pilavlara, bu iyidir. Bazen bahar gelir, ilkbahar, papatyalar açar. Yeryüzü yalnızca papatyalar konusunda cömerttir. Çünkü insanlar papatyaların paylaşılamayacak güzellikte şeyler olduğunu henüz keşfetmemişlerdir. Bazen bir yazar çıkar, paylaşılmayacak kadar güzel şeylerden söz etmek ister, fakat paylaşamaz, ezberinden birkaç kelime sıralar ve susar.
Ah Muhsin Ünlü, iyi ki susmuşsun sevgili üstad. ilkyazdan nasiplenecek güzel şeyler var hala.
