kullanım açısından kesinlikle paralellik gösteren benzerliktir. hatta buna Davut'un 6 köşeli yıldızını da ve hatta budizm'e ya da paganizm'e ait çeşitli sembolleri de ekleyebiliriz. tamamen tüketim toplumu olmanın bir uzantısıdır ve tanrı'nın bile artık somutlaştırılması isteğinin ya da dolaylı bir gerekliliğinin dışavurumudur. inancın kul ile tanrı arasındaki bir bağ olmasının önü kesilerek onu adeta, girilen birtakım ortamlarda "bak ben ne kadar müminim, en inançlınız benim" ifadesinin en kısa ve etkin yansıması (ve görgüsüzlüğü) olarak kullanıldığına bizzat şahit olmuşluğum var. Asıl amaç allah yazısını şah damarına yakın tutmaksa, ona denecek bir şey yok, herkesin kendi tercihidir. lakin onu bir kimlik olarak kullanma, bir cemiyete ait olabilmek adına ona kimlik vasfı yükleme zihniyetini uygulamaya dökmek, kendi inancının temelleriyle çelişen bir kimsenin yapacağı bir edim olur yalnızca. din moda değildir, dini "moda" olarak kullanan da dindar değildir.
