Anne ve babanın çocuklarına din konusunda eğitim vermesi, onlara dini anlatması gerekir. Bu aynı zamanda islamın bir gereğidir. Bildiğimiz gibi islamda en önemli husus imandır ve bu imanın hiçbir baskı olmadan kalpten gelmesi gerekir. Bu hususta her zaman için aklıma takılan nokta şu olmuştur: Daha islamın veya dinin bile anlamını tam olarak kavrayamayacak olan küçücük çocuklara islami gerekleri yerine getirmesi için yapılan bu baskı ve zorlamalar, bu çocuğun inancını, dini anlayabilecek noktaya geldiğinde saf bir inanca mı dönüştürecek yoksa bu çocuk için inanç bir zorunluluk unsuru mu yaratacaktır? Zira, hayata böyle başlayan bir çocuğun, ileride bir din seçme şansına sahip olduğunu söylemek pek mümkün gözükmemekte ve bu da beraberinde bir zorlama getirmektedir. Kanımca bu anne de, ailesinden böyle görmüş, küçük yaşta oruç tutmaya, namaz kılmaya, hatta ve hatta belki de başını örtmeye zorlanmış, bunun sonucunda bir dine sahip olmuştur. Evet, o islamı seçmemiştir. Hepimiz gibi...
Düşüncem, ailenin çocuğu ibadete zorlamadan, sadece islamı ve onun güzelliklerini anlatarak dine hazırlamasının, çocuğun inancını ilerde daha güçlü kılacağı yönündedir. Böylece daha saf, zorlamadan uzak ve kalpten bir bağlılık söz konusu olacak ve çocuk ileride kendisini bir zorunluluk içinde hissetmeyecektir.
