milleti niye bu kadar rahatsız ettiğini bir türlü anlayamadığım eylem.
kişinin orucunun kabul olması için sahur ve iftar vakitleri arasında bir şey yiyip içmemesi lazım, nefsini günahlardan uzak tutması lazım. bu kadar basit yani komplike olan bir şey yok. yani orucun kabul olması için illa ki sıcakta dışarı çıkıp, güneş tepedeyken dolanıp, taş taşıyıp odun kırıp, kendini yerden yere atıp helak olması, kendine işkence ederek "daha çok sevap kazanıyorum ama böyle, iyi iyi valla iyi" demesi gerekmez. ha ama iş gereği, zorunluluk gereği güneşin alnında çalışırken oruç tutuyorsan, gün boyu alnından ter eksik olmadıysa, elbette o vakit orucun daha da bir güzelleşir. nefsini böyle zorluklar karşısında kontrol edebilmek çok kıymetlidir çünkü.
ha oruçlusundur, uyumazsın da üstüne bir de gününü ibadetle geçirirsin. tadından yenmez o vakit. ama "oruçluyum, sinirliyim" diyerek olur olmaz küfredip, kavga edip ve hatta nefsine hakim olamayarak orucunu sakatlayabilecek başka işlere musallat olmandansa; bütün orucu uyuyarak geçir be gözüm. en azından günaha girmezsin, tuttuğun orucun sevabı da yanına kalır.
tutana, tutmayana bir şey denmez de; dinlenerek oruç tutana neden böyle sataşılır, bu durum kimi neden rahatsız eder.. anlamış değilim.
edit: o değil de 14 saat uyuyan bir insanoğlu var mıdır lan?
